روزى ابوبکر، عمر، و سعد بن معاذ به اتفاق گروهى دیگر در مسجد گرد آمده بودند و از هر درى سخن مى‏گفتند. سخن از دختر پیامبر (صلى اللَّه علیه و آله) شد.
ابوبکر گفت: خواستگارانى که رفته‏اند پیشنهادشان رد شده، پیامبر (صلى اللَّه علیه و آله) فرموده که تعیین همسر فاطمه (علیهاالسلام) با خداست. تنها على (ع) در مورد خواستگارى تاکنون اقدامى نکرده است. شاید به خاطر تهیدستى از انجام این کار سر باز مى‏زند. با این همه برایم روشن است که خدا و پیامبر (صلى اللَّه علیه و آله) زهرا (ع) را براى او نگه داشته‏اند. آنگاه ابوبکر رو به دوستانش کرد و گفت: مایلید نزد وى رویم و ماجرا را برایش بازگو گوییم و ببینیم آیا او مایل به ازدواج است؟
سعد بن معاذ از این پیشنهاد استقبال کرد، سپس به اتفاق عمر و ابوبکر از مسجد خارج شدند و به جستجوى على (علیه‏السلام) پرداختند. او در خانه نبود، اطلاع پیدا کردند که او در تلاش براى معاش در نخلستان یکى از انصار به وسیله شترش به آبکشى و آبیارى نخلها مشغول است.
به سویش شتافتند. على (علیه‏السلام) فرمود: از کجا و به چه منظورى آمده‏اید؟
ابوبکر به بیان ماجرا پرداخت و در پایان گفت من صلاح مى‏دانم هرچه زودتر در خواستگارى فاطمه (ع) تعجیل کنى. (1)
على (ع) نیز یادآور شد که این وصلت آرزوى من است